5 wskazówek, jak zaprzyjaźnić zwierzę z dzieckiem

Zwierzę i dziecko w jednym domu to stresujące połączenie, jeśli rodzice nie przejmą kontroli nad sytuacją. Jak sprawić, by przyjaźń między zwierzakiem a dzieckiem trwała wiele lat? Profesjonalne usługi wyprowadzania i opieki nad zwierzętami Petsitters.pl ujmują to w prostych wskazówkach.

Czy dobrze znasz swojego pupila? To pierwsze pytanie, które powinieneś sobie zadać, zanim pomyślisz o tym, jak zaprzyjaźnić dziecko ze zwierzęciem. Tylko w ten sposób możemy utrzymać sytuację pod kontrolą. Na przykład odwracając uwagę dziecka, jeśli zwierzak nie chce się z nim bawić.

Co lubi twój zwierzak? Jak się zachowuje? Jak wyraża niezadowolenie lub miłość? Niektóre sygnały są oczywiste — na przykład wszyscy wiedzą, że zjeżony ogon i wygięty w łuk grzbiet są agresją obronną. Ale czy wiesz, że jeśli kot mruga i mruży oczy, to jest to na pewno znak miłości?

Kiedy upewnisz się, że między tobą a zwierzęciem istnieje wzajemne zrozumienie, możesz również zaprzyjaźnić je z innymi ludźmi.

  • „Dogadujemy się od dzieciństwa”. Sensowna komunikacja dziecka ze zwierzętami zaczyna się w wieku 4 – 5 lat, ale możliwe jest nawiązanie przyjaznych relacji wcześniej, pod ścisłą kontrolą. Gdy tylko zauważysz, że dziecko zaczęło wyciągać ręce do zwierzaka, kontroluj proces. Upewnij się, że zwierzę jest w spokojnym nastroju. Ostrożnie pogłaszcz je rączką dziecka, przestrzegając wszystkich zasad: nie pod sierść, nie dotykając pyska ani łap, uniemożliwiając maluchowi uchwycenie zwierzęcia za sierść lub pióra.
  • „Zwierzęta mają instynkty”. Pamiętaj, aby zwracać uwagę na swojego zwierzaka, gdy w Twoim życiu pojawi się dziecko. Przygotuj zwierzę z wyprzedzeniem na to, że wkrótce w domu pojawi się nowy członek rodziny, a twojej uwagi nie wystarczy dla wszystkich. W końcu na początku dziecko „przywiąże” do siebie całą rodzinę. Pokaż swojemu zwierzakowi konkretne miejsce do spania. Stopniowo zmniejszaj czas, który kiedyś z nim spędzałeś, ponieważ teraz większość Twojej uwagi będzie poświęcona Twojemu dziecku.
  • „Dziecięce zachowanie”. Dzieci nigdy nie będą zachowywać się jak dorośli. Będą biegać, krzyczeć, bałaganić. Spróbuj przedstawić zwierzęciu niektóre zachowania Twojego dziecka. Naucz swojego zwierzaka, aby pozostawał na miejscu podczas szybkiego poruszania się po podwórku (w domu) lub krzycz dziecięcym głosem.
  • „Wolność dla papug”. Niektórzy właściciele uważają, że dobrym pomysłem jest trzymanie zwierzęcia wbrew jego woli, gdy dziecko je głaszcze. Ale jeśli zwierzę boi się dzieci, jego trzymanie może być niebezpieczne. Zwierzę może warczeć, gryźć. Daj mu czas, aby przyzwyczaiło się i oswoiło z dziećmi.
  • “Przestrzeń osobista”. Musisz wychowywać nie tylko zwierzę, ale także dziecko. Dzieci powinny wiedzieć, że nie powinny krzywdzić zwierząt, jeśli zwierzak jest zły  – musi się oddalić. Nie zapomnij powiedzieć, że nie wolno podchodzić do pupila, gdy je, śpi lub odpoczywa na „swoim miejscu” –on też ma prawo do przestrzeni osobistej.

I pamiętaj, że małe dzieci nie powinny być pozostawione bez opieki ze zwierzętami. Ale zaprzyjaźnienie się z nimi od dzieciństwa na całe życie jest bardzo realne!